Jurassic Traffic Park

15-07-2012 18:00

In het JURASSIC-TRAFFIC-PARK van Bangladesh zijn de Tata-monsters en de 'jump-and-go'-busses heer en meester. Zwaar overladen trucks snellen ons tegemoet. De geschreven verkeerscode moet hier nog uitgevonden worden. De witten middenlijn op het asfalt is de wegmarkering waar elke chauffeur zich op richt en pas op de allerlaatste seconde - net voor de fatale crash - van afwijkt. Het is bang afwachten voor de verschrikte blanken of het metalen monster ons niet van de baan rijdt. In het ijzertijdperk van het Bengaals landschap is the struggle for life bikkelhard. De kleintjes wijken altijd, de grote monsters nooit. We voelen ons als dichte getuigen in een grote flipperkast waarin losgeslagen metalen boliden de wet dicteren. Op onze weg : 'stille' sporen van deze ijzeren dictatuur. Op regelmatige afstand liggen dode honden, kadavers van de onmacht, slachtoffers van het millimeterwerk. Riksja's, babytaxi's en landrovers wijken voor de aanrukkende mastodonten, zoeken de berm en drummen voetgangers, geit en kip in de zijkant. Deze verkeers-tsunami verstilt één enkele keer tot een onbeweeglijke traffic-jam op de Brahmaputrabrug. Op dit kruispunt toeteren alle drivers zich een weg naar de acht windstreken van Bangladesh. De negen politieagenten op deze kruisweg dirigeren met knuppel en priem het ketelconcert van deze verkeershel. Onze camera's bevriezen hun glimlach,onze huidskleur krijgt twee millimeter voorrang. Tijdens het trage schuiven in dit oneindige containerpark merken we de details op de oude versleten Indische bussen. Deze patchwork-carrosserieën zijn gedrapeerd met slierten kots. De roestbakken van de vervoersmaatschappijen zitten overvol en de gratis dakplaatsen met ticket-to-heaven blijken in deze zwoele monsoontijden de ideale uitkijk op wat 'verfrissing.'
Hotsend en botsend door putten en bulten kruipt het wrakijzer traag maar zeker van bumper naar bumper. De ticketverkopers roepen de reizigers naar hun bestemming, zwarte mazoutrook kleurt hun boodschap. Deze tocht door de hel kent geen einde. Enkele bedelaars plooien zich tussen het ijzer om ons hun miserie af te kopen.Traag kruipen we uit deze pletwals-dans...
Vannacht droom ik wellicht heerlijk van de 120 km file op onze netjes geordende welriekende dreef rond Brussel.

Luc