Zaterdag 21 juli
Allen voor Damiaan
Na een goede nachtrust (mede door de prachtige wandeling van gisteren) was het tijd voor een echt jeugdbewegingspel getiteld 'één tegen allen'. Ik was, zelf jeugdleider zijnde, erg in mijn nopjes. Het was een inleefspel waarbij we allerlei Bengaalse producten moesten zoeken, van groenten en fruit tot een levende kip en eend.
Om deze opdrachten te vervullen, reisden we samen (in de laadbak van een vrachtwagen) naar de dichtstbijzijnde stad Modhopur. Vol adrenaline waanden we ons een weg doorheen de mensenzee, maar uiteraard brachten deze opdrachten niet enkel heel wat plezier met zich mee. We kwamen er op een andere manier in contact met de plaatselijke bevolking, probeerden in te schatten hoe afdingen in Bangladesh werkt (en zijn daar hopeloos, maar zonder veel verdriet, in gefaald) en we maakten kennis met verschillende -culturele- gebruiken.
Of we in onze opdracht geslaagd zijn, valt nog af te wachten. Eend was namelijk niet te verkrijgen, behalve op donderdag en vrijdag. We hebben wel - gedreven als onze groep is - de andere opdrachten tot een goed einde gebracht. Wat stond er op het spel? Een heerlijk wokgerecht tijdens de terugkomdag in september. Tussen ons gezegd: 'Volgens mij is het in de sjakos!'
Het vertier van de voormiddag stond in schril contrast met het bezoek aan een staatsziekenhuis dat in de namiddag was gepland. Dit ziekenhuis staat in voor 300 000 inwoners en kan een 33-tal mensen een bed aanbieden. De andere patiënten kregen een plaats in de gang op de vloer. Ook de mensen die een potentieel gevaar vormen voor anderen (diarree) mochten geen gebruik maken van de lege bedden in de twee slaapzalen. Het was gewoon schrijnend...
Een positieve noot was de aanwezigheid van een Damiaanlokaaltje. In alle staatsziekenhuizen van de districten waar de Damiaanactie werkt, zijn er drie medewerkers aanwezig. Zij waren het lichtpuntje van het ziekenhuis. Ze staan in voor de educatie omtrent TBC en Lepra, ze onderzoeken mensen met dergelijke symptomen en ook voor de opvolging staan zij in. Een petje af voor het werk dat zij leveren!
Na dit bezoek vond Willem dat het tijd was voor een thee'tje. Helaas is vanaf vandaag de Ramadan begonnen, waardoor thee nog moeilijk te verkrijgen is overdag. Ik ben benieuwd of de Ramadan invloed zal hebben op het gedrag en de contacten met de mensen. Wij hebben alvast gepast voor die uitdaging.
Tot slot zagen we vandaag Roksana, de ster van de campagnefilm van 2010 die nu een mooi kledingwinkeltje heeft in een deelgemeente van de Upazilla (= fusiegemeente). We eindigden met een tweede marktbezoek waar de kooplustigen (het moet gezegd: overwegend dames) alle remmen los konden gooien.
Voor mij was deze dag, zoals vele andere, onvergetelijk en vol emoties...
Branko